آنچه گذشت و آنچه لازم است

انسان+زمان=انسان شدن انسان بنابراین تاریخ علم آموختن گذشته تکاملی انسانست

انسان+زمان=انسان شدن انسان بنابراین تاریخ علم آموختن گذشته تکاملی انسانست

آنچه گذشت و آنچه لازم است

دغدغۀ فراگرفتن دانش تاریخ وادای زکات آموزش آن(زکاةُ العلم نشرُه)،تمرین سعۀصدروارتباط باخلق،مراغرق این دریای کران تاکران کرد.پس من غریق رادریابید.حتی به یک لمحۀ نظر.همین!

بایگانی

ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻋﻬﺪ ﺻﻔﻮﻱ، ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺑﻮﺩﻧﺪ : ﺻﻮﻓﻴﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﺸﺮﻋﺎﻥ ﺷﻴﻌﻲ، ﺍﺯ ﻗﺮﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ، ﻣﻴﺎﻥ ﺻﻮﻓﻴﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﺸﺮﻋﺎﻥ، ﻣﺸﺎﺟﺮﺍﺕ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺍﻱ ﻭ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ، ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﻌﻦ ﻭ ﺗﻜﻔﻴﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﺍﺩﻧﺪ . ﻭﻟﻲ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺻﻔﻮﻳﺎﻥ، ﻛﻪ ﺗﺼﻮﻑ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺿﻌﻒ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺗﺸﻴﻊ،ﺭﺳﻤﺎً ﺑاﺣﻤﺎﻳﺖ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺻﻔﻮﻱ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺮﻭ ﻭ ﺭﻭﻧﻖ ﻳﺎﻓﺖ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﻣﺘﺸﺮﻋﺎﻥ ﺷﻴﻌﻲ ﺑﺮ ﻣﺘﺼﻮﻓﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﺮﺍﻥ ﺷﻴﻌﻲ ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ . ﺍﻳﻦ ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ ﻭ ﻳﻚ ﺯﺑﺎﻧﻲ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺘﺸﺮﻋﺎﻥ ﺷﻴﻌﻲ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﻭﺍﻡ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ، ﻳﻌﻨﻲ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﺮﺍﺽ ﺻﻔﻮﻳﺎﻥ، ﻛﻪ ﺣﺎﻣﻲ ﺗﺸﻴﻊ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺮﻥ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻱ، ﻣﻴﺎﻥ ﻓﻘﻬﺎﻱ ﺷﻴﻌﻲ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻁ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﻓﺮﻋﻲ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺻﻒ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ :                                                                                1 - ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ‏« ﺍﺻﻮﻟﻴﻮﻥ ‏»                                                                                                                                        2 - ﺩﺳﺘﻪ ﺍﻱ ‏بنام« ﺍﺧﺒﺎﺭﻳﻮﻥ ‏»                                                                                                                                         ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ موردطعن ولعن قرارمیﺩﺍدند؛ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻗﺎ ﺑﺎﻗﺮ ﺑﻬﺒﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺭﺋﻴﺲ ﺍﺻﻮﻟﻴﻬﺎ ﺑﻮﺩ، ﺷﻴﺦ ﻳﻮﺳﻒ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺘﺎﺏ ﺣﺪﺍئق الشیعه ﺭﺍ، ﻛﻪ ﻣﺪﺍﻓﻊ ﺍﺧﺒﺎﺭﻳﻬﺎ ﺑﻮﺩ، ﻣﺮﺩﻭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻡ ﺷﻴﻌﻪ ﺷﻤﺮﺩ . ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻭﺩﺳﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺪﺕ ﻳﺎﻓﺖ.ﻣﻴﺮﺯﺍﻣﺤﻤﺪﻧﻴﺸﺎﺑﻮﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﺠﺮﻡ ﺍﺧﺒﺎﺭﻱ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻛﺎﻇﻤﻴﻦ ﻛﺸﺘﻨﺪ. ‏[ 1 ‏] 

ﺍﺻﻮﻟﻴوﻥ، ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻁ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﻓﺮﻋﻲ، ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺻﻮﻝ ﻋﻘﻠﻴﻪ ﺭﺍ، ﻛﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ : ‏« ﺍﺻﻞ ﺑﺮﺍﺋﺖ ‏» ، ‏« ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺘﺼﺤﺎﺏ ‏» ، ‏« ﺍﺻﻞ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ ‏» ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﺑﻜﺎﺭ ﻣﻲ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ  ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻗﻴﺪﻫﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ : ﻗﻴﺪ ﺗﻮﺍﺗﺮ ﻭ      ‏« ﺍﺟﻤﺎﻉ ‏» ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ . ﻭﻟﻲ ﺍﺧﺒﺎﺭﻳﻬﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺗﻌﺼﺐ ﻭ ﺍﺣﺘﻴﺎﻁ ﻣﻲ ﺭﻓﺘﻨﺪ . ﻣﺒﻨﺎﻱ ﻛﺎﺭﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻁ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺑﻮﺩ، ﻛﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺧﺒﺮ ﻭ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ، ﺑﺮ ﺍﺻﻮﻝ ﻋﻘﻠﻴﻪ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻜﺎﺭ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺻﻮﻝ ﻋﻘﻠﻴﻪ ﺳﺨﺖ ﺩﻭﺭﻱ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﻋﻤﺪﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺍﺧﺒﺎﺭﻳﻮﻥ ﺑﺎ ﺍﺻﻮﻟﻴﻮ ﻥ ﺩﺭ«ﺷﺒﻬﺎﺕ ﺣﻜﻤﻴۀ ﺗﺤﺮﻳﻤﻴﻪ ‏» ﺑﻮﺩ،ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻱ ﺍﺻﻮﻝ ﻓﻘﻪ ﺭﺟﻮﻉ ﻛﺮﺩ.‏[ 2 ‏]

ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺭﻭﺯﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺩﺍﺭﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻭ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﻗﺮﻥ ﺳﻴﺰﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺪﺕ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩ . ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺯﻣﺎﻥ، ﺟﻨﺎﺏ ﺷﻴﺦ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﺣﺴﺎﺋﻲ ﭘﺎ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﺬﻫﺐ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻱ (شیخیه)ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺍﺻﻮﻟﻲ ﻭ ﺍﺧﺒﺎﺭﻱ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ، ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻣﺒﺪﻝ ﺷﺪ ﺑﻪ ‏« ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻣﺘﺸﺮﻋﻪ ﻭ ﺑﺎﻻﺳﺮﻱ ‏» .

منابع:
‏[ 1 ‏] ﻣﺪﺭﺳﻲ ﭼﻬﺎﺭ ﺩﻫﻲ : ﺷﻴﺨﻴﮕﺮﻱ ﻭ ﺑﺎﺑﻴﮕﺮﻱ، ﭼﺎﭖ ﺗﻬﺮﺍﻥ 4 ﭖ 1354 ﻩ . ﺹ .22
‏[ 2 ‏] ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ : ﺭﺳﺎﻳﻞ ﺷﻴﺦ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ، ﻭ ﻛﻔﺎﻳﺔ ﺍﻻﺻﻮﻝ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺧﺮﺍﺳﺎﻧﻲ، ﺝ 2

۹۵/۰۸/۰۲ موافقین ۰ مخالفین ۰
محمدحسن محب

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی