این متن را برای نظرخواهی می گذارم!

دست همه معلمان و آموزگاران عزیز خود را می بوسم و برای این بزرگواران آرزوی بهترینها را دارم
یادی از یک استاد و معلم کم نظیر؛
در دوران تحصیل، در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی، در دانشگاه مشهد (در دهه 1360/ رشته تاریخ، دوره کارشناسی) استادی هم داشتیم، شادروان دکتر عبدالهادی حائری؛ ایشان در همان جلسه اولی که در کلاس درس حضور یافتند، قبل از آن‌که شروع به‌تدریس نمایند، به‌ما شاگردان تذکر دادند، هر آن‌چه در دوره تحصیل در دبیرستان یا قبل از آن، در دوره راهنمایی، در باره تاریخ معاصر ایران خوانده‌ایم، همه را فراموش کنیم، که به‌اعتقاد ایشان، قریب به‌اکثر آن‌چه با موضوع تاریخ معاصر ایران در کتب تاریخ دوران دبیرستان و احیاناً راهنمایی ارائه شده بود، با آن‌چه واقعیت تاریخی می‌دانیم، فاصله‌ای بسیار داشت! شادروان دکتر حائری، در همین رابطه به‌ما توضیح هم دادند که، چندی قبل، از سوی سازمان سنجش از ایشان خواسته شده بود تا از کتب تاریخ دوره دبیرستان 100 سئوال برای کنکور سراسری طرح نماید، اما، او فقط توانسته بود حدود 25 سئوال تهیه نماید! و وقتی دلیلش را از ایشان پرسیده بودند، پاسخ شنیده بودند که، همین 25 سئوال را هم به‌زحمت توانسته‌اند طرح نمایند، چرا که، هر چه کتب تاریخ مذکور را زیرو رو کرده‌اند، نتوانسته‌اند، مطلبی مقرون به‌واقعیت در آن پیدا کنند! و از این‌که، از میان مطالبی که، به‌گفته ایشان، به‌لحاظ تاریخی نادرست بود، سئوالی طرح نمایند، عذر خواسته بودند!
شادروان دکتر عبدالهادی حائری در ردیف نامدارترین، توانمندترین و بزرگترین اساتیدی است که تاکنون رشته‌های تاریخ (در دانشگاههای ایران) به‌خود دیده است. این استاد بزرگ، متأسفانه، خیلی زود و در اوایل دهه 1370 به‌دلیل ابتلاء به‌بیماری سرطان درگذشت. خاطرات ایشان با عنوان: «آن‌چه گذشت...» بس‌خواندنی و عبرت‌آموز است/مظفرشاهدی