دلواپسان چرا و چگونه باعث تحریم ایران شدند

چکیده :ملت ما با گروهی قدرت پرست در درون حکومت مواجه است که حاضرند آگاهانه برای ایران و ایرانی بحران بسازند تا رقیب سیاسی شان شکست بخورد. ما با رانت خوارانی روبروییم که تداوم تهدیدها و تحریم های بین المللی را ولو به قیمت رنج کشیدن ملتی به موفقیت بر رقیب ترجیح می دهند و با گستاخی تمام روش غیرانسانی خود را اسلامی و ارزشی می خوانند و نام آن را دفاع از امنیت و منافع ملت می گذارند....

کلمه – سید مصطفی تاجزاده:

۱- افشاگری رئیس فراکسیون اصول گرایان مجلس (منتقد جبهه پایداری) درباره علت مخالفت افراطیون با توافق وین حاوی نکته بسیار مهمی است. به نوشته وی: «ما در حل و حل نشدن مسئله هسته ای با دو تهدید متفاوت روبرو هستیم. از این رو اگر دولت فعلی مسئله هسته ای را حل نماید با چرخش افکار عمومی به سمت آن ها عملا یک تهدید در داخل خواهیم داشت و حل نشدن مسئله هسته ای هم تهدیدی خارجی خواهد بود. در این نگاه تاریک و کوته بینانه عده ای قائل بودند که تهدید خارجی بهتر از تهدید داخلی است و البته استدلال های سطح پایینی هم داشتند. از جمله این که در پشت تهدیدهای خارجی ما بهتر می توانیم افکار عمومی را مدیریت کنیم تا تهدید داخلی. در رقابت های داخلی دست ما خالی است.» (ایران ۳۰/۴/۹۴) به تصریح آقای جلالی مخالفان دولت بدان دلیل در آرزوی شکست مذاکرات اند که لغو تحریم ها در عین ادامه غنی سازی اورانیوم وعده دکتر روحانی را تحقق می بخشد و راه را برای دیگر اهداف وی باز می کند و ایشان را که دستشان خالی است به انزوا می برد.

طبق یادداشت آقای جلالی این گروه تهدید خارجی (تداوم تحریم های نفتی، بانکی، بیمه و کشتی رانی و …) را بهتر از تهدید داخلی ( اجرای وعده های دولت و پیروزی حامیانش در انتخابات مجلس) ارزیابی می کنند. به این ترتیب دلیل واقعی سنگ اندازی های دلواپسان در راه توافق جامع و تلاش برای تحمیل راهبرد باخت – باخت به طرفین روشن می شود. آنان تهدید، تحریم و امنیتی شدن محیط پیرامونی ایران را قابل قبول تر از توافق وین و موفقیت دولت می دانند چرا که شکست فاحش جنگ طلبان را در پی دارد و تداوم فضای پلیسی و امنیتی را در میهن بسیار دشوار و پر هزینه می کند اگر ناممکن نگرداند.

۲- افشاگری آقای جلالی هم چنین پرسش مهمی درباره اصل تحریم ها مطرح می سازد. آیا تنها جهل احمدی نژاد و حامیانش بود که به جورج بوش پسر فرصت داد تا پرونده هسته ای ایران را به شورای امنیت ببرد؟ آیا از همان ابتدا دسته ای بستر این تقابل غیرضرور، اجتناب پذیر و خسارت بار را آگاهانه فراهم نکردند تا ایران تحریم شود و شبح جنگ برفراز آسمانش به پرواز درآید و اینان به بهانه شرایط اضطراری به جنگ حقوق و آزادی های اساسی شهروندان بروند و مانع حضور مؤثر اصلاح طلبان و دیگر نیروهای مستقل در نهادهای انتخاباتی کشور شوند؟ براستی در چه شرایطی تمام ارکان حکومت اعم از نهادهای انتخابی و انتصابی می تواند دراختیار جناح اقلیت قرار گیرد؟

۳- هشت سال پیش در مناظره با آقای نادران در دانشگاه گرگان که مشروح آن همان زمان در هفته نامه عصرنو منتشر شد هشدار دادم که عده ای از روی علم و عمد موجبات ارجاع پرونده هسته ای کشورمان به شورای امنیت را فراهم کرده اند تا به زعم خویش نقض حقوق بشر در ایران را تحت الشعاع مسئله هسته ای قرار دهند. به باور ایشان ایرانیان عموما خواهان رعایت حقوق بشرند و تجاوز به آن را برنمی تابند. به همین دلیل در مقابل فشارهای خارجی در این زمینه از جناح حاکم پشتیبانی نمی کنند. حال آن که انسدادطلبان می توانند با شعار دفاع از حق مسلم ملت ایران در بهره وری صلح آمیز از انرژی هسته ای بخش قابل توجهی از افکار عمومی را با خود همراه و علیه فشارها و تحریم های غرب و دیگر قدرت ها بسیج نمایند و سپس با اتخاذ ژستی ضد امپریالیستی به سانسور و سرکوب بپردازند، شلتاق کنند و راه را برای استقرار تک صدایی هموار نمایند بدون آن که با اعتراض جدی و نگران کننده مردمی مواجه شوند.

۴- دولت وقت آمریکا نیز با اغتنام فرصت و با دو هدف مقابله با پیشرفت دانش و صنایع هسته ای ایران و به ویژه متوقف سازی غنی سازی اورانیوم و دوم با افزایش فشارها برای تغییر رژیم از این روند استقبال کرد. چرا که می دانست تنها با موضوع «لزوم جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای» می تواند نظر مخالف روسیه و چین را برای تثبیت و اعمال تحریم های الزام آور جهانی علیه جمهوری اسلامی جلب کند. حال آن که نقض حقوق بشر چنین ظرفیتی نداشت و قادر به ایجاد اجماع در شورای امنیت برای تصویب تحریم علیه ایران نبود. به این ترتیب ملت ما هزینه انسدادطلبی یا جهل دولت مردان وقت ایرانی و نیز فرصت طلبی دولت های بزرگ را با تحمل تحریم های کمرشکن پرداخت.

۵- علت اساسی دادن بهانه و امکان به کاخ سفید برای تحریم ایران جهل مقامات بوده باشد یا جلب منافع و یا ترکیبی از هردو تردید نیست که جنگ افروزان ایرانی و آمریکایی و اسرائیلی دست کم در دو سال گذشته آگاهانه برای جلوگیری از دست یابی طرفین به توافق متوازن و برد – برد بسیار کوشیدند و هنوز هم دست بردار نیستند. جنگ سالاران آمریکایی، باند تبهکار نتانیاهو و فرقه تروریست رجوی با این توهم که ادله تحریم قادر به سرنگونی جمهوری اسلامی است به مخالفت با توافق وین برخاستند. جنگ طلبان وطنی نیز می دانند زمانی که تحریم های شورای امنیت به نفت و بانک مرکزی می رسد، برگزیدن یکی از دو راه گریزناپذیر است؛ مصالحه یا جنگ. باوجود این به جنگ با مصالحه آمده اند تا به قیمت ادامه تهدیدها و تحریم ها دولت شکست بخورد و جایگاه خود را در افکار عمومی از دست بدهد و ایشان متقابلا پایگاه خود را در حکومت مستحکم کنند و به بهره برداری از رانت های گوناگون سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و رسانه ای ادامه دهند.

۶- شش دولت بزرگ و دولت تدبیر و امید با رأی به دیپلماسی گام مثبتی در جهت صلح در فضای جنگ زده خاورمیانه برداشتند. جهانیان را شاد کردند و به آینده امیدوار. هواخواهان تحریم و جنگ اما پشت این دروغ بزرگ سنگر گرفته اند که این تفاهم تاریخی جنگ را فوری تر و جدی تر کرده است. نتانیاهو از نزدیک تر و نه دورتر شدن جنگ بر اثر توافق وین دم می زند. جمهوری خواهان آمریکایی از آسیب پذیر شدن امنیت کشورشان و حتی حمله تروریستی دیگری به نیویورک به دلیل تفاهم هسته ای سخن می گویند. سردار نقدی نیز از زمینه سازی آمریکا برای تجاوز نظامی به ایران با استفاده از ابزار توافقات خبر می دهد. درچنین شرایطی مدیریت صدا و سیما به ویژه معاونت سیاسی و خبری آن رسالت خود را شکست نهایی «بزرگترین موفقیت دیپلماتیک ایران از مشروطه تاکنون» تعریف کرده است. با این هدف که اگر نتوانند با کمک تکفیری های جنگ طلب زمینه را برای رد توافق وین در مجلس فراهم کند، دست کم از اهمیت آن بکاهد تا مردم احساس پیروزی نکنند و اعتبار ویژه ای برای دولت منظور ندارند.

۷- پرده برداری آقای جلالی از مقاصد واقعی مخالفان توافق ژنو هم چنین بر استراتژی و اقدام های آتی صلح ستیزان وطنی پرتو می اندازد و مخاطرات جدی آن را یادآور می شود. درحقیقت ملت ما با گروهی قدرت پرست در درون حکومت مواجه است که حاضرند آگاهانه برای ایران و ایرانی بحران بسازند تا رقیب سیاسی شان شکست بخورد. دشمنان را تحریک می کنند و اگر لازم بدانند به دشمن تراشی می پردازند تا با ایجاد شرایط فوق العاده حقوق و آزادی های اساسی ایرانیان را به محاق ببرند و موقعیت خود را تثبیت نمایند. به بیان روشن ما با رانت خوارانی روبروییم که تداوم تهدیدها و تحریم های بین المللی را ولو به قیمت رنج کشیدن ملتی به موفقیت بر رقیب ترجیح می دهند و با گستاخی تمام روش غیرانسانی خود را اسلامی و ارزشی می خوانند و نام آن را دفاع از امنیت و منافع ملت می گذارند و هیچ بعید نیست که حتی پس از تصویب توافق وین در مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی باز هم به ماجراجویی و بحران سازی برای کشور ادامه دهند. راه مقابله با تلاش های شوم و ایران بربادده این گروه تنها و تنها حفظ هوشیاری ملی و افشای اهداف واقعی دلالان جنگ و کاسبان تحریم است که هیچگاه به اندازه امروز بدنام و منزوی نبوده اند. باید بر نیروی لایزال ملت تکیه کرد و دربرابر اتحاد عمل جنگ طلبان جهانی، صلح طلبان دنیا را بسیج نمود تا فردایی بهتر برای میهن، منطقه و جهان رقم بخورد.