نامِ عورتی است!!

در فرهنگ اداة الفضلاء (تألیف 812ق) در معرفی مثلاً بنجشک، می نویسد نام مرغی است یا در معرفی فلان مکان، می نویسد نام موضعی است، نام کوهی است و ... ولی در معرفی هر یک از شخصیت‌های زن، می‌نویسد: نام عورتی است! مثلاً ذیل مدخل شهربانو نوشته است: نام عورتی است، دختر یزدجرد شهریار. مؤلف ما، گویا اصلاً با واژه‌ای به نام «زن» آشنا نیست. حتی در مواضعی جز معرفی عورتان!، بازهم همین واژه را به کار می برد. مثلاً ذیل مدخل «عیشا» نوشته است: «آن اسباب که برای زادن عورت موجود کنند». جل الخالق!