آنچه گذشت و آنچه لازم است

روز عید بود وغم غربت بر دلم سنگینی می کرد.دلم برای ایران پر پرمی زد.برای تسلی خاطربه مطالعۀ اشعاری که درطی روزگاران از گوشه وکنار جمع کرده بودم پرداختم تا به این چکامه رسیدم که زبان حال بیان می کرد ومقال ما بود .بنابراین با طلب مغفرت  و رحمت ازرب رحیم برای روح فرشید ورد (سرایندۀ چکامه ) وسایر رفتگانی که امروز بین ما نیستند،سرودۀ آنمرحوم راباعرض پوزش از استادان ادب (بدلیل ناموزون شدن وزن شعر در برخی ازمصرعها) با کمی  حذف وحشو واضافه دستکاری کردم تا زبان حال من در این غربت آباد پر غریب شود.